Zbigniew Ireneusz Paradowski
- Szczegóły
Wioślarz, olimpijczyk, lekarz weterynarii
Pragniemy przybliżyć osobę Zbigniewa Paradowskiego, wioślarza i olimpijczyka z Melbourne, wychowanka naszego Towarzystwa. To na przystani wioślarskiej we Włocławku rozpoczęła się jego wielka przygoda sportowa, bogata w medale, starty międzynarodowe i w końcu udział w Igrzyskach Olimpijskich w 1956 r. Zbigniew Paradowski był także uczniem Liceum Ziemi Kujawskiej we Włocławku.
Zbigniew Paradowski w olimpijskim mundurze galowym.
Zbigniew Paradowski urodził się 4 lipca 1932 r. w mieście Stołpce na Kresach Wschodnich (dzisiejsza Białoruś). W mieście tym mieściła się ostatnia stacja kolejowa przed przedwojenną granicą Polski ze Związkiem Radzieckim. Matka Zbigniewa Paradowskiego - Stanisława, z domu Siedlecka, była nauczycielką, natomiast ojciec, Wincenty Paradowski był kolejarzem. Od roku 1937 rodzina mieszkała w Brześciu nad Bugiem, gdzie w dniu wybuchu II wojny światowej, 1 września 1939 r. Zbigniew rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej im. Józefa Piłsudskiego. Podczas wojny pani Paradowska, jako nauczycielka, udzielała nauki Zbigniewowi, jego bratu i innym dzieciom.
Po zakończeniu wojny przez trzy miesiące Zbigniew uczęszczał do VI klasy Szkoły Podstawowej w Goworowie a następnie zdał egzamin do pierwszej klasy Gimnazjum w Przasnyszu. Jak wspomina Zbigniew Paradowski, internat szkoły znajdował się w barakach po Obozie Koncentracyjnym. Było zimno, panował głód a uczniowie mieli piętrowe prycze pokryte słomą i dwa koce.
W roku 1946 państwo Paradowscy dostali, jako rekompensatę za mienie pozostawione za Bugiem, poniemieckie gospodarstwo rolne we wsi Broniszewo w powiecie Włocławskim, gdzie mieszkali do roku 1955. Po przeprowadzce Zbigniew Paradowski został przyjęty do Liceum Ziemi Kujawskiej we Włocławku. Naukę ukończył w 1951 r. otrzymując świadectwo maturalne.
W szkole we Włocławku odznaczał się dużą aktywnością, ukończył m.in. kurs szybowcowy i kurs przewodników PTTK po Włocławku i okolicy. W okresie włocławskim rozpoczęła się też przygoda ze sportem młodego Zbigniewa. Jak sam wspomina najpierw uprawiał marszobiegi na czas, później boks (jednak stwierdził, że nikt nie będzie go bił bez powodu), hokej na lodzie (który okazał się zbyt brutalny), rajdy motocyklowe.
Bardzo usportowiony i aktywny Zbigniew wiosną 1950 roku trafił w końcu na przystań wioślarską we Włocławku i szybko przekonał się, że to sport dla niego. Jak sam przyznaje rozpoczęła się wtedy jego wielka i cudowna przygoda z wioślarstwem, która pozwoliła mu osiągać świetne wyniki sportowe a także zwiedzić świat i poznać ciekawych ludzi.
Studia we Wrocławiu
Po zdaniu matury, dnia 1 października 1951 r. Zbigniew Paradowski rozpoczął studia we Wrocławiu na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej, na którym absolutorium uzyskał w kwietniu 1957 roku. Od samego początku studiów rozpoczął intensywny trening na przystani wioślarskiej Politechniki Wrocławskiej pod kierunkiem trenera Zbigniewa Schwarzera, który trenował go do końca kariery sportowej, czyli do Festiwalu Młodzieży i Studentów w Moskwie w 1957 r. W latach 1952-1957 był reprezentantem Polski w wioślarstwie. W tym czasie często wyjeżdżał za granicę do takich krajów jak: Czechosłowacja, Rumunia, Węgry, Jugosławia, Belgia, Holandia, Włochy, Niemcy, ZSRR, Australia, Austria.
Reprezentując barwy AZS we Wrocławiu zdobył 20 medali na Mistrzostwach Polski i Akademickich Mistrzostwach Polski. Jego koronną konkurencją była czwórka bez sternika ale startował także w ósemce czy dwójce bez sternika ze Szczepanem Grajczykiem a nawet w jedynce. Poza tym dwukrotnie brał udział w Mistrzostwach Europy (1955 i 1956) i ponad trzydzieści razy w regatach międzynarodowych.
Podczas studiów przechodził Obóz Wojskowy w Zgorzelcu i otrzymał stopień chorążego rezerwy a następnie podporucznika rezerwy. Przez cały okres studiów pracował zarobkowo.
Igrzyska Olimpijskie Melbourne 1956
XVI Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w 1956 roku w Melbourne (Australia). Z powodu odwróconych pór roku na południowej półkuli, igrzyska rozpoczęły się dopiero w listopadzie, najpóźniej w historii. W konkurencjach wioślarskich na torze regatowym w Ballarat, w których startowali tylko mężczyźni rozegrano 7 konkurencji. W czwórce bez sternika wystartował Zbigniew Paradowski.
Dobre wyniki jakie osiągała czwórka wrocławska w składzie Zbigniew Paradowski, Marian Nietupski, Szczepan Grajczyk i Kazimierz Błasiński a zwłaszcza zajęcie czwartego miejsca podczas Mistrzostw Europy w Bled (1956) sprawiły, że osada zakwalifikowała się do reprezentacji olimpijskiej. Piąte kółko olimpijskie zawodnicy dostali pod koniec października i pojechali na zgrupowanie przedolimpijskie do Castel Gandolfo we Włoszech. Po obozie, na lotnisku w Rzymie, dołączyli do polskiej reprezentacji lecącej do Australii. Polscy sportowcy podróżowali na Igrzyska łącznie ponad 4 doby.
Podczas Igrzysk Olimpijskich polska czwórka bez sternika ścigała się trzy razy. Na torze regatowym w Ballarat były tylko cztery tory i tyle też osad mogło wejść do finału. W przedbiegu z udziałem trzech osad nasza załoga zajęła drugie miejsce. Dobry występ i zwycięstwo w repasażu zapewnił polskiej czwórce kwalifikację do półfinału. W półfinale natomiast nasza osada uplasowała się na miejscu trzecim i odpadła z rywalizacji o medale, gdyż do finału wchodziły po dwie osady z każdego półfinału. Polska załoga została sklasyfikowana na miejscu 5-8.
Co ciekawe łódź polskiej czwórki zaginęła podczas podróży do Australii i reprezentacja musiała na miejscu zakupić nową. Była to łódź zdecydowanie cięższa i nieopływana, co na pewno wpłynęło na wynik końcowy.
Po zmaganiach sportowych zawodnicy spędzili w Australii jeszcze dwa tygodnie. W tym czasie zwiedzali oraz spotykali się z Polonią, która bardzo życzliwie i miło ich przyjmowała.
Po Igrzyskach Paradowski pływał z kolegami jeszcze przez rok, dopóki byli studentami, a potem rozjechali się po kraju aby rozpocząć kariery zawodowe.
Praca zawodowa
Po studiach i zakończeniu kariery sportowca Zbigniew Paradowski rozpoczął pracę zawodową. Przez kilka lat pracował jako weterynarz w Lubrańcu niedaleko Włocławka. W roku 1965 wyjechał do Siedlec (gdzie mieszka do dziś), skąd pochodziła jego żona Elżbieta, którą poznał podczas studiów. W Siedlcach przez wiele długich lata pracował w Instytucie Weterynaryjnym. Pracę zawodową Zbigniew Paradowski zakończył w 2003 r. Wielokrotnie odznaczany za działalność zawodową i społeczną.
Zbigniew Paradowski przyznaje, że dzięki sportowi, udało mu się zwiedzić świat a także poznać wielu wybitnych ludzi m. in. Pana Prezydenta na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego. Podczas spotkania w roku 1956 w Castel Gandolfo, Zbigniew Paradowski otrzymał od Prezydenta Kaczorowskiego na pamiątkę spotkania książkę "Drogi Cichociemnych" z dedykacją. W tym samym roku brał udział w audiencji u Ojca Świętego Piusa XII. Po Mistrzostwach Europy w Belgi w 1955 r. miał okazję poznać Grace Kelly, późniejszą księżną Monako.
Chociaż cały okres bogatej w sukcesy kariery sportowej przypada na czas studiów we Wrocławiu, to Zbigniew Paradowski z całą mocą podkreśla, że gdyby szczęśliwy los nie kazał mu iść na przystań wioślarską we Włocławku, nigdy nie osiągnąłby w sporcie tak dużych sukcesów.
